• Albrand
  • Gafco
  • Rensa
  • Netterden
  • Hawi
  • CAD2M
  • Ubbink

Pré – Orion historie seizoenen 1956-1969

Geschiedenis:

D.V.C. het begin

In het begin van de jaren 50 gebeurde het regelmatig dat de veteranen van gymnastiekvereniging D.G.V. in tweeën gesplitst werden door leraar Bijlsma. Iedere groep (het aantal deed er niet toe) moest aan een kant een touw gaan staan met als doel de bal naar de overkant te spelen. Op die manier werden de grondbeginselen van het volleybal Doetinchem binnengebracht.

Langzamerhand werd de belangstelling groter mede door de inbreng van de zgn. Bronbeekgangers. Dit waren mannen die naar Indië waren geweest om deel te nemen aan de politionele acties. In dat vroegere Indië was volleybal de sport van de dag. Het eerste team dat in Doetinchem speelde bestond uit mannen die in hetzelfde bataljon gediend hadden: Hans Hoefman, Richard Claus, Henk Wentink, Henk Obbink, Freek Wesselink en Jochie Kappert. Onder de naam “Bronbeekgangers” werden toernooien gespeeld in o.a. Winterswijk en De Steeg.

De eerste wedstrijden werden gespeeld op de Bleek. De oude heer Claus was sponsor (net, bal, sigaar of sigaret) De teams waar tegen gespeeld werd waren o.a. W.I.K. , de Politie Sport Vereniging (PSVD), OVEDO (de belastingdienst), P.T.T., en de eerder genoemde DGV.

Uiteindelijk werd op 15 februari 1956 ten huize van Theo Konings de eerste stap gezet om een eigen volleybalvereniging op te richten omdat de gymnastiekvereniging geen onderafdeling volleybal wenste. Gekozen werd voor de naam DVC (Doetinchemse Volleybal Club).

Op donderdag 8 maart 1956 werd er voor het eerst getraind in de gymzaal bij school Oosseld. Met het schoolbestuur was een zaalhuur afgesproken van fl. 1 ,- per avond. Omdat er zoveel ruiten sneuvelden (door jeugd van buiten en niet door de volleyballers), werd dehuur verhoogd naar fl. 25,- per avond. Dat was voor de kersverse vereniging niet te betalen en dus gingen de trainingen weer naar de buitenlucht, eerst bij boer Loman aan de Lijsterbeslaan, later bij boer Steentjes aan de Zuivelweg, waar voor de training eerst met de bats de koeienflatsen verwijderd moesten worden.

Maar op de eerste jaarvergadering kon met trots worden meegedeeld, dat zowel het eerste dames- als ook herenteam kampioen was geworden van de afdeling Doetinchem.
Het eerste herenteam dat kampioen werd in 1956 bestond uit Henk Obbink, Freek Wesselink, Theo Konings, Joop van Onzenoord, Theo Keizer en Dick van Loo.
Hoogtepunten waren o.a het derde jaar waarin dames 1 , heren 1, 2 en drie kampioen werden. En natuurlijk de organisatie van de Europacupwedstrijd tussen het Amsterdamse Reva en het Roemeense Rapid Boekarest in 1961. In de Houtkamphal zaten 2300 bezoekers op tribunes die daar door Ten Brinke waren neergezet. Bijkomend feit was nog dat er met een bijna sluitende begroting werd gewerkt…. Men kwam n.l. fl. 0,53 te kort!!

 

V.D.S.

Voor vele volleybalkenners in Doetinchem en omstreken zal bekend zijn dat het huidige Orion in 1969 ontstaan is uit een fusie tussen D.V.C en Phoenix. Wat minder mensen weten, is dat een jaar daarvoor er al een fusie had plaatsgevonden tussen Phoenix en V.D.S.

Waar staat V.D.S. voor? V.D.S. is een afkorting voor Van Dijk School. In het begin van de jaren 60 beleefde Doetinchem een sterke opgang van de schoolsport van de bekende Jan Kloen. Er ontstonden in Doetinchem verschillende schoolsportverenigingen zoals de Doetinchemse Lyceïsten Club (DLC), Ludgercollege (Ardito), en van Dijkschool (VDS).

De laatstgenoemde club had als leider de leraar Engels Jaap Zuiderduijn en kende gerenommeerde spelers ais Dick Schimmel, Jan Fukkink, Theo Vriezen en Pim de Graaf. Trainer/wisselspeler was de eerdergenoemde Jaap Zuiderduijn. Problemen kreeg men echter nadat men de school verlaten had. De volleyballers kregen het advies om naar DVC te gaan, de enige algemene vereniging in Doetinchem. Daar was aanvankelijk de sfeer nog niet geweldig. Die kwam bij de jongens pas nadat Roel Raterink in die club er zich mee ging bemoeien. De meisjes bleven vooralsnog gewoon bij VDS.

In 1964 werd het eerste herenteam van VDS kampioen van de tweede klasse district en promoveerde men naar de eerste klasse. Het kampioensteam bestond uit Jaap Zuiderduijn (trainer), Martin Radstake, Pim de Graaf, Theo Vriezen, Dick Schimmel, Ruud van Silfhout, Jan Fukkink en Jan van Campen.

Toen men echter het jaar daarop promotie naar de overgangsklasse behaald kon worden wordt verteld dat men opzettelijk de promotiewedstrijden verloor omdat er weinig animo bestond voor het maken van de vele verre reizen die de overgangsklasse met zich meebracht.

In de eerste jaren van het schoolvolleybal waren er ook wel enige nadelen te constateren. Met name de schoolprestaties hadden onder het volleybal te lijden. Vandaar dat er door de andere leraren met scheve ogen naar Jaap en de zijnen werd gekeken. Maar langzamerhand werden zij ook door het spelletje “begeesterd”. Het hoofd van de school, de heer Blankenstein, ging zelfs zover, dat de kleding voortaan door school betaald zou gaan worden.

In 1968 besloten Jaap Zuiderduijn en Jan Bloem van Phoenix over te gaan tot een fusie tussen beide clubs. Over deze Jan Bloem valt nog meer te vertellen:

 

Phoenix, “Bloem”lezing over volleybal

In 1960 werd Jan Bloem benoemd als gymleraar aan de r.k. M.U L.O. te Doetinchem. In oktober van dat jaar begon hij met een stel enthousiaste leerlingen met volleybal. In de beginperiode leidde Jan de trainingen die plaats vonden op het schoolplein. Maar men wilde meer. Er werd bijvoorbeeld getraind in het gymzaaltje aan de Steinlaan. Jan Kloen verzorgde de extra ballen die nodig waren. Het was een enorm gezellige tijd en omdat ook de successen niet uitbleven werd in 1964 besloten tot het oprichten van een vereniging Phoenix.

De dames speelden in witte rok en witte bloes, maar meestal met een trui er over, omdat het in de markthal altijd verschrikkelijk koud was. In de winter werd er zelfs zout meegenomen omdat de vloer bedekt was met ijs. De dag ervoor was er veemarkt geweest en was de vloer schoongespoten en bevroor het water.

De jongens van de Willibrord-mavo werden door door Jan Bloem onder de hoede genomen totdat vanuit Friesland ene Henk Ketelaar kwam opdraven. Henk Ketelaar werd benoemd als gymleraar aan de Mulo en was net als Jan Bloem bezeten van volleybal. Door zijn kennis werd het spel vooral op technisch gebied sterk verbeterd.

De familie Bloem bleef echter centraal punt binnen de vereniging. Vanuit huize Bloem werd vertrokken bij uitwedstrijden. Iedereen had alles voor elkaar over. Er werd wel eens op zondag getraind en het schijnt dat de familie Bloem een keer de aanschaf van nieuwe schoenen uitgesteld heeft omdat er benzinegeld nodig was voor het vervoeren van de teams.

In 1968 promoveerde het eerste herenteam naar de overgangsklasse. Het team bestond uit Johan Caldenhove, Siert Hiddink, Rene Striekwold, Theo Caldenhove, Louis Konings, Gerard

IJnsen, Han Bulten, Martin Visser, Henk Ketelaar (trainer) en Jan Bloem (coach). Een van de opvallendste spelers van Phoenix uit die tijd was Hans Weikamp. Waarschijnlijk is hij de enige die kan zeggen dat hij lid is geweest van 5 verschillende Doetinchemse volleybalverenigingen n.l. D.L.C., DST (een studentenvereniging), Phoenix, D.V.C. en Orion.

 

De grote fusie

In 1968 gingen Phoenix en VDS samen verder onder de naam Phoenix ’68. Dat duurde slechts 1 seizoen, want in 1969 ging de nieuwe club Phoenix ’68 een fusie aan met DVC en ontstond het huidige Orion

Uit de kranten:
Uit de oude doos:
“Bronbeekgangers” (jaartal onbekend):
Heren 1 (1962):
Heren 1 DVC 1965:
Inhoud clubblad september 1965:
Voorkant clubblad uit 1965:
Phoenix: