‘Hulde aan de jongens van Heren 2’

Marco Buiting: ‘Enerverend seizoen, promotie een feit’

Na een zware bevalling op zaterdag 6 april in een tot volleybalarena omgebouwde veeschuur in Hengelo (O) is de doelstelling van Heren 2 bewerkstelligd: promotie naar de nieuw te vormen Superdivisie.

Het leek een vanzelfsprekendheid na de eerste helft. We stonden de toenmalig koploper VC Sneek in de spreekwoordelijke nek te hijgen na een sterke reeks van zeven gewonnen competitiewedstrijden op een rij. En in de nationale beker reikten we zelfs  tot de kwartfinale waarin we uiteindelijk in een bomvolle eigen oranje arena midden januari in de eerste set Heren 1 nog even nat lieten worden in de bilnaad.

Na een tweetal belangrijke zeges tegen directe belagers Keistad (uit) en Madjoe (thuis) leken de titelaspiraties bewaarheid te worden in de start van de tweede competitiehelft. Niet was minder waar. Door  een rondwarend en hardnekkig virus kwam de klad er keihard in. Het piektrainen om in de laatste twee maanden goed voor de dag te komen kon de prullenbak in. Daarmee ook meteen de  titelaspiraties. Voor mijn gevoel hebben we een tweetal maanden bandjes zitten plakken met een minder fitte selectie. De resultaten waren er naar.

We startten onze reeks nederlagen met een 3-1 verlies in Assen tegen de uiteindelijke kampioen ‘Lycurgus 2’. Uiteraard heb ik het over Sudosa-Desto H1, maar die lijken tegenwoordig louter nog te putten uit de Groningse restanten van kampioen wannabees een treetje hoger. Daarna hadden we een enorm zure pot thuis tegen Sneek. In  Bedum kwamen we tegen Joris Marcelis en de rest van de draken niet uit de verf, om vervolgens thuis de pot tegen De Dynamoreserves te doneren aan het goede doel. De week erna deden we dat nog een keer dunnetjes over in Nijmegen tegen Pegasus.

Veldslag
Gelukkig konden we daarna weer wat positieve resultaten produceren, zodat we in de juiste richting kwamen. Achtereenvolgens werden winsten geboekt tegen Vives, Olhaco en 6 april in de Hengelose veldslag. Daarin bogen we tegen Webton een 0-2 achterstand om in een 3-2 overwinning. Deze laatste winstpartij trok ons qua ranglijst over de streep voor wat betreft de kwalificatie  voor de Superdivisie. Daar mogen we best trots op zijn. Weer een resultaat waarin we met hoofdzakelijk club- en regiojongens iets neerzetten. Dat bewijst dat wij als Achterhoekers wat kunnen. Op de Vijverberg zouden ze er jaloers op  zijn.

Als trainer/coach ben ik best trots op de jongens en mijn medetrainer Mats Bleeker. Het is best een opgave om het een jaar met mij vol te houden in deze setting. Je moet het maar even doen met 40+ jaren volleybal betrokkenheid en (eigen)wijsheden. Uiteindelijk gaat het erom dat je het met elkaar doet binnen de club. Ik wil alle betrokkenen in dit mooie team bedanken voor hun inzet en aandeel in deze promotie. Zo heb ik het in ieder geval wel ervaren: gezelligheid kent geen tijd en in dit team ontbeert het daar zeker niet aan. Hulde aan de jongens van Heren 2.

Ik hoop dat jullie er zelf ook met goed gevoel op terugkijken. Zo niet, dan grijp ik terug op mijn eigen waarheid: ,,Zelfs van de grootste eikels heb ik wat geleerd . . .’’ Heb ik nog wat te melden? Oh ja: zaterdag 13 april spelen we tegen de reserves van VoCASA Nijmegen. De club die pretendeert dat opleiden belangrijk is, maar zo ondertussen de rekening gepresenteerd krijgt van iets waar wij allen binnen het volleybal ook mee te maken hebben. Namelijk het verval door gemis van aantallen en kwaliteit. Helaas. Triest, zeker . . .
Hopelijk krijgen ze daar hun vrijgevallen kamers weer gevuld. Je zou hopen dat ze eens een keer gaan putten uit hun eigen ‘opleiding’. Gelukkig blijven wij bij onze eigen leest. Dat maakt je uniek en herkenbaar. Wat andere clubs doen moeten ze zelf weten. Wij zijn Achterhoekse opleiders en dat zijn onze roots. Tot het volgende seizoen.

 

Tekst: Marco Buiting
Foto’s: Martien Wassink
Hans van Dijk
Robert van de Gevel